Choć dróg do zostania coachem jest z pewnością wiele, dwie zdecydowanie częściej występują niż pozostałe. Każda z nich ma inne wymagania dotyczące tego, na co zwrócić uwagę i z jakimi wyzwaniami będziesz się mierzyć.
Pierwsza droga: od menedżera do coacha
Wielu menedżerów w pewnym momencie swojej kariery zawodowej dochodzi do wniosku, że ma talent do rozwijania ludzi, a koncentracja na tym przynosi im wiele satysfakcji. Dla jednych (tych, którzy definitywnie chcą zmienić zawód albo tych, którzy czują się wypaleni) może to być początek nowej ścieżki kariery, dla innych zajęcie dodatkowe, łączone z dotychczasowym stanowiskiem.
Jeśli jesteś w tej grupie osób zainteresowanych coachingiem, poniżej znajdziesz kilka przydatnych wskazówek:
- Przeznacz na naukę wystarczająco dużo czasu, nawet jeśli zawód coacha chcesz traktować jako dodatkowe zajęcie. Aby zdobyć odpowiednie uprawnienia, potrzebujesz kilkudziesięciu godzin nauki i 100 godzin praktyki. Plusem tej ścieżki jest to, że będąc menedżerem w firmie, masz łatwiejszy dostęp do potencjalnych klientów.
- Zaakceptuj fakt, że zmienisz swoje podejście do bycia menedżerem. Choć początkowo nowe umiejętności mogą wydawać Ci się zaprzeczeniem dotychczas zdobytej wiedzy, chodzi o przejście pewnego procesu: od oceniania i podejmowania szybkich decyzji (jako menedżer) do wspierania i braku konieczności kontroli (jako coach). A potem jeszcze te dwie polarności trzeba zintegrować. To będzie wymagało wysiłku – zapewniam Cię warto!
- Jeśli jednak dojdziesz do wniosku, że nie chcesz podążać tą drogą, kompetencje, które zdobędziesz, znacząco zwiększą prawdopodobieństwo Twojej skuteczności przywódczej i awansu.
Druga droga: od trenera do coacha
To zdecydowanie częstsza ścieżka do zostania zawodowym coachem. Osoby, które zajmują się szeroką pojętą edukacją biznesową (szkolą w obszarze umiejętności menedżerskich, sprzedażowych lub produktowym), na pewnym etapie pracy uznają, że warto byłoby wzmocnić swoje kompetencje umiejętnościami coachingowymi.
Jeśli jesteś w takiej sytuacji, zastanów się nad kilkoma kwestiami:
- Pogódź się z faktem, że to nie Ty prowadzisz zajęcia w szkole coachingu. Trudne to, na pewno masz wiele pomysłów, jak to powinno być … Aby Ciebie to nie dotknęło, poddaj się edukacji, puść kontrolę i włącz “umysł początkującego”.
- Wyłącz udzielanie rad. Choć jesteś trenerem z wieloletnim doświadczeniem i masz w głowie wiele dobrych praktyk, już podczas pierwszych sesji coachingowych powstrzymaj się. Zamiast tego pytaj z ciekawością. W zawodzie coacha nie płaci się za przekazywanie wiedzy tylko za rozwijanie ludzi. To trudna zmiana i z pewnością będziesz potrzebować na to czasu.
- Uprawiając wolny zawód, na pewno łatwiej będzie Ci znaleźć czas na swoją edukację i praktykę. Podobnie z klientami – będziesz mieć mniejszy problem z dotarciem do nich, prowadząc zajęcia. Pamiętaj tylko, żeby zapraszać na swoje coachingi poszkoleniowe.
- Jeśli uznasz jednak, że nie chcesz być coachem i tak zyskasz. Zdobyta wiedza zwiększy Twoje umiejętności, wprowadzi nowe podejście do szkoleń i ułatwi dotarcie do uczestników.
Dla ludzi, którzy czują powołanie do rozwijania innych, bycie coachem to doskonała ścieżka kariery – czy to na 100%, czy jako dodatkowe zajęcie. Niezależnie jednak od formy wykonywania tego zawodu czy miejsca, z jakiego chcesz wystartować w kierunku coachingu, wiedza ta przyda Ci się w każdej sytuacji zawodowej.
